شريف ترين دلها دلي است كه در آن انديشه آزار كسي نباشد
باهرچه عشق نام تورا می توان نوشت باهرچه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را با دستهای روشن تو می توان گشود.
در این وبلاگ قصد دارم مجموعه مطالب مفید و مناسبی را جهت استفاده بازديدكنندگان ارائه نمایم. در ضمن دوستاني كه تمايل به تبادل لينك دارند اين امكان به صورت خودكار در وبلاگ موجود مي باشد.
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
ايران سراي من
است و
آدرس
baymani.LoxBlog.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
ادیسون در سنین پیری پس از اختراع لامپ، یكی از ثروتمندان آمریكا به شمار میرفت و درآمد سرشارش را تمام و كمال در آزمایشگاه مجهزش كه ساختمان بزرگی بود هزینه می كرد.
این آزمایشگاه، بزرگترین عشق پیرمرد بود. هر روز اختراعی جدید در آن شكل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود.
روزی فرا خواهد رسید که جسم من آنجا زیر ملحفه سفید پاکیزه ای که از چهار طرفش زیر تشک تخت بیمارستان رفته است، قرار می گیرد و آدم هایی که سخت مشغول زنده ها و مرده ها هستند از کنارم می گذرند.
آن لحظه فرا خواهد رسید که دکتر بگوید مغز من از کار افتاده است و به هزار علت دانسته و ندانسته زندگیم به پایان رسیده است.
در سالروز شهادت مولا و مقتدايمان حضرت امام جعفر صادق عليه السلام، روايتي از آن بزرگوار نقل ميكنيم:
منصور دوانيقي، خليفه عباسي در نامه اي خطاب به ايشان نوشته بود؛
«اي جعفربن محمد! چرا شما نيز مانند ديگران نزد ما نمي آئيد و با ما رفت و آمد نمي كنيد؟»
و حضرت در پاسخ نوشتند؛
«نه ما كاري كرده ايم كه به خاطر آن از تو بيم داشته باشيم و نه تو از امور آخرت چيزي در دست داري كه به اميد آن نزد تو رفت و آمد كنيم. نه در نعمتي هستي كه تو را گوارا باد بگوئيم و نه مصيبتي كه تو را تسليت بدهيم. پس نزد تو بياييم چه كنيم؟»
زن و شوهری بیش از ۶۰ سال با یکدیگر به این صورت زندگی مشترکی داشتند:
آنها همه چیز را به طور مساوی بین خود تقسیم کرده بودند درباره همه چیز با هم صحبت می کردند و هیچ چیز را از یکدیگر پنهان نمی کردند؛ مگر یک چیز:یک جعبه کفش در بالای کمد پیرزن بود که از شوهرش خواسته بود هرگز آن را باز نکند و درباره ی آن هم چیزی نپرسد
آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:
اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید، مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.
"این گامی کوچک برای یک مرد و جهشی بزرگ برای بشریت است." حتما این جمله مشهور نیل آرمسترانگ را هنگام گام نهادن روی کره ماه را در 20 ژولای 1969 به خاطر دارید. حالا اولین انسانی که روی ماه قدم گذاشته همین چند روز پیش در سن ۸۲ سالگی، درگذشته است.
نیل الدن آرمسترانگ (Neil Alden Armstrong) فضانورد آمریکایی (متولد ۵ اوت ۱۹۳۰ در واپاکونتا، اوهایو، آمریکا)، نخستین انسانی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ (۲۹ تیر ۱۳۴۸) بر کره ماه گام نهاد. وی نخستین انسانی بود که کره زمین را از فضا مشاهده کرد.
پروفسور حسابی؛ ملقب به پدر فیزیک ایران بعد از ملاقاتی كه با انیشتین داشتند و پس از آنكه انیشتین به ایشان نوید می دهند كه نظریه شما در آینده ای نه چندان دور، علم فیزیك را در جهان متحول خواهد كرد، به پروفسور پیشنهاد می دهد كه برای تكمیل نظریه خود در آزمایشگاه مجهز دانشگاه شیكاگو به كار خود ادامه دهد. در ادامه ایمیل خاطره ای بسیار آموزنده از ایشان در دانشگاه شیکاگو نقل شده كه هر ایرانی را به فكر وا می دارد. امیدوارم شما دوستان هم فرصت خوندنش رو از دست ندهید ...
این داستان به نظرم فوق العاده بود، داستانی از منطق الطیر عطار. ابیات داستان را از اول تا آخر چندین بار خوندم واقعا لذت بردم. گفتم شاید بد نباشه چند نفر دیگه هم این قصه رو بخونن.
تلاش های سیاسی تهران ناموفق مانده بود تا این که پیشنهادی محرمانه از وزارت خارجه به ریاست جمهوری رسید و خیلی زود مقدمات اجرایی کردنش در دستور کار مقامات عالی نظام قرار گرفت. در نامه با تأکید بر اهمیت اجلاس ، تلاش های عراق در این باره و تصریح به این که اهمیت این موضوع از “خرمشهر” کمتر نیست ، آمده بود: “سرنوشت محل برگزاری کنفرانس را یک حرکت نظامی می تواند روشن کند